Читать книгу ТАНЛАНГАН АСАРЛАР - - Страница 112
ЮГУРИК НУР китоби 1980 йил
БИР УЧРАШУВ АРМОНИ
Оглавление– Айтгил, йўлчи, қайдан келаётирсан,
Шошган манзилинг не, йўлинг қаёққа?
Келгусидан нени тилаётирсан,
Дегил, парвонасан сен қай чироққа?
– Маконим – сен ўзинг бошланган жойда,
Мен – севги юртидан, шеър ўлкасидан.
Хаёлим сен билан ўшал ҳумойда,
Етгум унга юриб қалб ўлкасидан.
Танидим, чироғим, шу топда аён,
Хушрўй ул сиймони мен кўрмоқдаман.
Ахир, сен боғимга эдинг-ку боғбон,
Сен эккан мевани мен термоқдаман.
– Йўқотганинг ранглар қай бўстон аро,
Қайда қолмиш куйлар шўх ва ўйноқи?
– Ахир, сиполикни этур тақозо
Ёшим улуғлиги, соч-соқол оқи.
– Қайда у ғаровдан созланиб гўзал
Ёшлик токчасида унутилган най?
– У менинг қўлимда ўтли бир ғазал —
Кекса қалбни сархуш айлагувчи май.
Мен тинмай изладим оромдан холи
Қўшиққа – нақарот, умрга – мезон.
Бу кун поклик рамзи, ёшлик тимсоли
Сени қайта топиб турибман, ўғлон.
– Теграмдаги хилқат турфаранг эди,
Менда-ку йўқ эди даҳовий қудрат.
Сенинг бугунги шу қиёфанг эди
Бир вақт ёш қалбимга чекилган сурат.
О, шундай: икки дўст – чол ва навқирон
Кўришгани каби порлоқ бир фурсат,
Йигирма ёшимиз етмишимиз билан
Учрашиб шу тахлит қурсинлар суҳбат.
