Читать книгу ТАНЛАНГАН АСАРЛАР - - Страница 136

Бувимлар сўзлаб берган

Сирли эртаклар қонда

Оташин туғёнини

Ҳали-ҳали қилмас бас.

Билмам қай бир замонда

Ва қайси бир томонда

Қизил қанот қушчалар

Бор экан, ўғлим, хуллас.

Менман шўхлик наҳрида

Ҳоримай қулоч отган,

Ва улғайиб қушларнинг

Йўлига қўйган тузоқ.

Букун болалигимнинг

Пок қушларин яйратган

Ҳур осмони олисдир,

Гул тўла боғи узоқ.

Алқисса, шу қушларнинг

Жозибали ҳар пати

Жононлар жиғасига

Бўлганмиш тоза зийнат.

Бу парларга ҳавасманд

Султонлар мамлакати.

Ва бу патлар саналган

Дур янглиғ азиз, қиммат.

Қуламиш не-не тахтлар,

Бошда тожи товланган

Шоҳлар ҳам олдин-кейин

Кетмишлар у оламга.

Одамларнинг бошида

Зийнат ўрнида ёнган

Қизил қушларнинг пари

Айланмиш пат қаламга

Билсам, жаҳонда неки

Гўзал ва шоирона —

Эртаклар бордир, ўғлим,

Биз севган ва биз билган —

Парранда зоти аро

Энг мумтоз ва дурдона —

Ўша қизил қушларнинг

Пати билан ёзилган.

Ишқ фарзанди – талай достон битилган,

Эҳ-ҳе, ҳали оздир, эҳ-ҳе, ҳали оз.

Ўзи шу: азалдан никоҳ этилган

Қаро кўз қаламга оқ сийна қоғоз.