Читать книгу ТАНЛАНГАН АСАРЛАР - - Страница 142

Муҳаббат чолғудир – бирмас сири, минг,

Тилга кирар ошиқ қўлида танҳо.

Умри ўтиб кетар қай бир кимсанинг

Бу саркаш чолғуни созлагунча то.

Балким, у уммондир – кўринмас таги,

Мурод дурдонасин топмаклик душвор.

Эҳтимол, номаълум ошиқ эртаги,

Эртакки, ғаройиб тилсимлари бор.

Орзу водийсида ишқ – оби ҳаёт,

Боқийликни билмас уни тотмаган.

Севгидан фориғ жон – қушдир беқанот,

Ишқсиз ғофилларнинг тонги отмаган.

Сирлар кўп оламда бизлар билмаган,

Дилда бонг урмакда муҳаббат саси.

Хилқатда олам кўп кашф этилмаган,

Биз тилаган севги – балки биттаси.

Ошиқнинг кўксида гупурар юрак,

Буни яхшиликка йўйингиз фақат.

Покиза бағирнинг тубида, демак,

Дунёга келмоқда тоза муҳаббат.

Шоир қалби тепар, асов, шиддаткор,

Гўё довул чоғи чайқалган уммон.

Демак, ул бағрида дам ўтмай бирор

Дунёга келгуси қўшиқ бегумон.