Читать книгу ТАНЛАНГАН АСАРЛАР - - Страница 146

Мўъжиза кўп бу муҳит аро,

Мўъжизанинг онаси – Қуёш.

Тоғ ортидан одми, беоро

Ёруғ юз-ла кўтаради бош.

Оқибатин билмай, афтидан,

Қуёш билан ўйнашур шабнам.

Мангуликнинг олов кафтида

Лаҳза янглиғ эриб кетур нам.

Бинафшалар уйқудан турган,

Майсаларда ҳали излар йўқ.

Чечак излаб елиб-югурган

Паривашлар ва шўх қизлар йўқ.

Кун олдидан бир дебоча бу —

Муқаддима достон олдидан.

Менга бир шеър тиламоқ орзу

Кўклам тонгин тоза қалбидан.

Пок-покиза бағри наврўзнинг

Саслар билан аста тўлмоқда.

Ҳали шеърга кирмаган сўзнинг

Соф жаранги эшитилмоқда.