Читать книгу ТАНЛАНГАН АСАРЛАР - - Страница 72

Йигирма тўрт сулув зулфини тараб,

Сарҳисоб сўрайди мендан кеч-кундуз.

Бири салом билан келса эрталаб,

Бошқаси пешинда кўргизади юз.

Шеър хаёли мени банд этган дами

Йўқлаб келар яна битта париваш.

Тунда остонамга етиб қадами,

Бошқа бири ёниб сўйлайди яккаш.

Умрлар кечади соатма-соат,

Шиддаткор асримда дамлар югурдик.

Жўралар омонми, борми саломат,

Ўзга кулфатига бўлдимми шерик…

Ножўя айтилган битта сўзимдан,

Чил-чил синмадим дўст кўнгли ногоҳ:

Совуқлик ёғдими баъзан кўзимдан —

Баридан одамлар огоҳдир, огоҳ…

Қизлар сиймосида кўринган менга

Йигирма тўрт сулув – кеча-кундузим.

Сарҳисоб бераман соатларимга,

Вақт қаршисида якка мен ўзим.

Вақт ғазнасида онларнинг зари

Ганжлар уммонининг қатра мисқоли.

Ҳар кичик ишимга тушиб назари

Вақт мендан ҳол сўрар дўстим мисоли.

Шундай улғаямиз бизлар кунма-кун

Умр дарёсида оқади сувлар.

Кечган ҳар соатнинг лаҳзаси учун

Ҳисоб сўрар ҳали қанча сулувлар…

Шу ярим кеча ҳам ишқий қасида,

Ғазалим байтига мавзу бўлган он,

Доно бир фаришта қиёфасида

Эшик қоқаётган вақтдир, бегумон.

Чиройсиз борлиқлар маъниси надир,

Чиройини кутар саҳролар сувсиз.

Кўнгил сайри – орзу диёригадир,

Ҳоли не кечарди унинг орзусиз.

Субҳи содиқ они гуллар энтикиб,

Офтобни кутадир нур илинжида.

Бир кун уйғонгали, камолни кутиб

Кўкламлар ухлайдир куртак ичида.

Ишқий куй туғилар, севгувчи мутриб

Соҳибидир унинг ёлғиз – ягона.

Шу оҳанг эмасми бир умр тирик

Чолғунинг бағрида ухлаган ёна.

Фазо кутар жасур фазогирини,

Қўрқмас ғаввосини – дурри-дурдона.

Ечмоқ истамайин азал сирини,

Бахтимга ошиқдим шўх, ошиқона.

Порлоқликлар – сўзда, сўзда ҳарорат,

Достон тилар сўзнинг энг яхшисини.

Ботирини кутар қанча жасорат

Ва қанча афсона – ўз бахшисини.