Читать книгу ТАНЛАНГАН АСАРЛАР - - Страница 79

Олча қийғос гуллаб май эртасида,

Гул билан тўшалди маҳбублар изи.

Не ўйларга толдинг гул теграсида,

Ростин дегил, эй сен қўшнининг қизи?

Мен ишқий шеъримга мавзу қидириб,

Сенга кўзим тушди: мўралаб девор —

Сен гўё ғойибдан орзу қидириб,

Оппоқ шу оламга боқдинг умидвор.

Одам гулга ташна, зор табиатан,

Одам табиатан муҳаббат қули.

Эслатди, эслатди менга дафъатан

Буюк ташналикни шу олча гули.

Илк бор севиш бахти – шеър мазмунида,

Мени пок туйғулар мафтун этдилар.

Ўртоқларинг – қизлар гул мавсумида

Сени сайилларга бошлаб кетдилар.

Нуқсон йўқ қизларнинг бўйи-бастида,

Севги саодатин тилайди қизлар.

Гулнинг маст қилувчи бўйи остида

Орзу қўшиғини куйлайди қизлар.

Синглим, унутмагил, аччиқ-ширин ва

Хоҳ ёш, хоҳ кексайган кезингда бўлсин,

Ишқнинг бошланиши, менинг шеърим ва

Ўша олча гули эсингда бўлсин.