Читать книгу ТАНЛАНГАН АСАРЛАР - - Страница 80

Гўё болаликнинг пок эртагида

Юракларга ғулув солгани атай,

Беҳи мўралаган девор тагида

Шўх излар қолдириб чопар болакай…

Умримиз йўллари гоҳ тор, гоҳи кенг,

Гоҳ ўйга толамиз биз йўл-йўлакай.

Қайга шошмоқдасан, боғ кўчаларнинг,

Чангини тўзитиб чопган болакай…

Ўз йўлидан шошар каттакон жаҳон:

Тўй-томоша, баҳслар, мушоиралар.

Қисқа ҳордиқ чоғи гуррос, ногаҳон

Эшик қоқиб келар улфат жўралар.

Келинг, жўраларим, жиддий оламнинг

Умид йўлларидан биз ҳам борайлик.

Менинг ҳамқишлоғим беғам боланинг

Тиниқ кўзи билан йўлга қарайлик.

Юракдан орзулар олами сари

Олов чизиқлардек сўқмоқ ташланган.

Оламнинг жамики катта йўллари

Шу олов сўқмоқлар билан бошланган.

Икки йўл шеър айтиб йўллар олдидан

Биз юртлар кезамиз олис ва яқин.

Бевақт ҳорғинликни биз олмаймиз тан,

Йўл гарди деб бевақт сочларнинг оқин.

Боғ кўчани қўмсаб гупурса-да қон,

Нега ахир, миниб соғинч отига,

Учмоқ-чун болалик мамлакатига

О, бизлар доим ҳам топмаймиз имкон?!