Читать книгу Ирон фæндыр - Коста Хетагуров - Страница 17

Удæнцой ма фена, махæн нæ цардывæнд

   Чи халы барынвæндæй!..

О, мæ ныййарæг, æвзаргæ тын ма нывæнд, —

   Цухъхъатæ дарæн мын нæй!..

Морæ фæсбынæй дæ буц хъæбулы зæрдæ

   Нал ысрухскодтай, мæ мад! —

Исчи дæ фыртæн куы асæтта йе фсæртæ,

   Додой, куы райса йæ над!

«Стонгæй мæлын, гыцци!» – никæмæ бадзурдзæн, —

   Буц хæринагæн ын – кас…

Талынг къазармайы къуымы-иу батулдзæн,

   Сау хъæмп – йæ гобан, йæ баз…

Иртæст йæ дзыллæйæ, уайтагъддæр базондзæн

   Фидиссаг цардæн йæ ад;

Усгур лæппуйау дæ ницæуыл бадомдзæн, —

   Хорз уа, æвзæр уа – салдат!

Исчи куы ныммара искуы дæ дарæджы, —

   Чи ма йын райсдзæн йæ туг?

Ракæн-иу, ракæ йæ сагъæс дæ хъарæджы,

   Аргæвд-иу хистæн нæ хъуг!..

О, мæ ныййарæг, уæд дын æз æрбамæлон,

   Ма ку!.. Фæуыром дæхи!..

Фенæм уал… Фесæфæд сау лæппу цардбæллон, —

   Чи мæ цы айса – йæхи!..