Читать книгу Ирон фæндыр - Коста Хетагуров - Страница 5

 Æз дæ зарынмæ куы хъусын,

Уæд хъæлдзæгдæрæй фæкусын,

   О, мæ хуры хай, —

   Азар-ма, чызгай!..

Мах бар нал æсты нæ сæртæ…

Азар, цалынмæ дæ зæрдæ

   Не ссау фырмæстæй,

   Адæмы мæтæй!..

Адæмæн зæхх у сæ дарæг…

Азар!.. Ракæ мыл-иу хъарæг, —

   «О, мæ бон, – иу зæгъ, —

   Байстой нын нæ зæхх!..»

Нал дæ бахъæудзæн ныр рувын..

Азар!.. Сахуыр мæ кæ кувын!..

   Ма фæлидз тæргай,

   О, мæхурыхай!..