Читать книгу Ирон фæндыр - Коста Хетагуров - Страница 7

Зонын, æфсæрмæй кæудзыстут,

Бавæрдзыстут мын мæмард,

«Рухсаг у, рухсаг, – зæгъдзыстут,

Ницæмæн уал уыд дæ цард!»

Зонын, æргæвддзыстут исты, —

Мардыл ма чи дары ком? —

Алчи æфсæстæй мæ хисты

Ссардзæн арахъхъæй мæ ном.

Иу бон æгъгъæд у мысынæн,

Иу бон кæндзыстут мæ дзырд,

Уый фæстæ ферох уыдзынæн, —

Ничи уал зондзæн мæ цырт.