Читать книгу Бозлы җилкәннәр / Ледяные паруса - Рәмис Аймәт - Страница 15

Мин китәсе көнме?..

     Тымык тынлык

Җирдә тынып яткан чакларда,

Әле уянмаган булыр чәчәкләрнең

Таҗларында таңгы чыклар да…

Япа-ялгыз учак төпкелендә

Таңны көтеп сүнәр соң куз да.

Бәхилләшеп, ак керфеген йомар

Тәңре гөле – соңгы йолдыз да.

Каракоштай атылыр гарешләргә

Соң сулышым – соңгы сәламем.

Соңгы аһым гөлтләп кабыныр да

Изге шәмен кабызыр галәмнең.

Ак җәймәсен җәяр бөек күкләр:

Фәрештәләр таңда бүз иңләр.

Җир өстендә – юк! Юк! Томан түгел! –

Томан булып җаным төтенләр.

Җаным ашар, Күк капкасын ачып,

Мәңгелеккә – тынлык иленә.

Адәм күзләреннән кача-кача,

Үлемем белән котлар җил генә.

Мин ятармын чиксезлеккә карап.

(Бер сүнәр бит җанда бу утлар.)

Күл өстеннән узган аккошлар күк,

Күзләремдә йөзәр болытлар.

Җилме килеп ябар күзләремне,

Укый-укый серле сүрәсен?..

Мин китәрмен алып болытларның

Күзләремә сеңгән сурәтен.

Мин китәрмен…

     Матәм гөсләсендә

Үкси-үкси соңгы кыл елар.

Баш очымда үксез күкчәчәк тә

Кайтуымны көтеп сулкылдар…