Читать книгу Anatomia słabości - Robert Krasowski - Страница 15

Od razu, bo ta ich partia przegrała wybory. Ich partia okazała się niezdolna do gry politycznej, do prowadzenia kampanii wyborczej, do pociągania za sobą sporej części społeczeństwa. Komuniści natychmiast zrozumieli, że zawaliła się polityczna równowaga. Że ewidentna przewaga jest po opozycyjnej stronie. I komuniści zaczęli się zastanawiać, co z tym zrobić. Wtedy właśnie w elicie władzy różne nurty dochodzą do wniosku, że trzeba działać na własną rękę, bo Jaruzelski już niczego im nie zagwarantuje. Owszem, nadal go szanowano, poważano, ale uznano, że nadchodzi czas na nowe otwarcie, że Jaruzelski musi wyjść z obiegu. Tuż po 4 czerwca w protokołach z posiedzeń Sekretariatu KC PZPR możemy znaleźć ciekawą wymianę zdań. Jaruzelski mówi do Kiszczaka mniej więcej takie oto słowa: „słuchaj, Czesław, ty coś zrób, bo do mnie docierają informacje, że młodzi towarzysze z KC zaczynają krążyć po resorcie i dogadywać się z twoimi”. Chodziło zapewne o genezę Ruchu 8 Lipca, o pojawienie się towarzyszy, którzy rozumieją już, że zmiana przebiega tak gwałtownie, że generał musi wypaść z obiegu. I myślą o nowych scenariuszach.