Читать книгу Celiakia – autodiagnoza i samodzielne leczenie. Najnowsze badania i najskuteczniejsze terapie na nietolerancję glutenu - Rory Jones - Страница 47

Poza celiakią istnieją inne przyczyny pozytywnego wyniku biopsji, czyli potwierdzenia spłaszczenia kosmków. Należą do nich: choroba HIV, tropikalna sprue, giardioza, choroba Leśniowskiego-Crohna, reakcja na przeszczep, a nawet zapalenie żołądkowo-jelitowe. Te fałszywie pozytywne przyczyny muszą zostać wykluczone przez lekarza.

Lekarz może również wykonać biopsję fragmentów błony śluzowej, które wyglądają prawidłowo i mogą wpłynąć na brak diagnozy celiakii. Jak wspomnieliśmy, celiakia niekoniecznie powoduje równomierne uszkodzenia. Dlatego gastroenterolog bada różne fragmenty, aby zwiększyć prawdopodobieństwo znalezienia jakichkolwiek nieprawidłowości. Jeśli nie wykryje się celiakii, można wykonać drugą biopsję. Niejednoznaczne wyniki zawsze warto przedstawić do sprawdzenia lekarzowi z doświadczeniem w zakresie badania układu trawiennego.

Biopsja jelitowa jest obecnie złotym standardem diagnostycznym celiakii. Niektórzy specjaliści twierdzą, że badania krwi w kierunku przeciwciał śródmięśniowych IgA (EMA) są wystarczająco specyficzne, aby potwierdzić pozytywną diagnozę (nie dotyczy to innych badań, takich jak badania przeciwciał gliadyny i tTG, które nie są specyficzne dla choroby). Uważamy jednak, że żadne badanie krwi nie jest w 100% pewne oraz że zanim ktoś trwale zmieni dietę, diagnoza powinna być tak pewna, jak to tylko możliwe. Biopsja jest także podstawą do dalszych badań, które mogą się okazać niezbędne, jeśli pacjent nie reaguje dobrze na dietę bezglutenową.

Bardzo ważne dla rodziców jest podkreślenie znaczenia biopsji. Z naszej psychologii wynika, że jeśli nie mamy czegoś na papierze, jeśli lekarz nie ma wyników badań, gdy mówi: „Dziecko ma uszkodzone jelita”, to rodzice będą stale kwestionować diagnozę.

Gdy u dziecka wprowadzi się dietę bezglutenową, będzie się ono prawidłowo rozwijać. A potem mówi się: „A może Susie nie jest chora na celiakię”. Susie ma dziesiąte urodziny, podajesz jej mały kawałek ciasta i nic jej nie jest. Przechodzi przez krótki, dobry okres. W późniejszym życiu może mieć trudności z zajściem w ciążę, a także może nie miesiączkować.

Nie mówię, że tak się dzieje zawsze, ale to bardzo istotne dla rodziców, ich dziecko choruje na celiakię, taka jest prawda. (Elaine Monarch, dyrektorka i założycielka Fundacji Walki z Celiakią)

Mimo że wielu rodziców nie chce poddawać swoich dzieci endoskopii i biopsji, ich obawy należy rozważyć w kontekście możliwości nieprawidłowej diagnozy. Rodzice muszą być bardzo pewni, czy ich dziecko jest chore, zanim przejdzie ono na rygorystyczną, obowiązującą przez całe życie dietę konieczną przy celiakii. Na różnych etapach ich życia: rozpoczynania nauki w szkole, chodzenia do college’u, podróżowania, będzie pojawiać się presja wywierana na rodziców i dziecko, aby zrezygnować z diety. Musisz być bardzo pewny diagnozy, aby trzymać się wytyczonego kursu.

W końcu, należy pamiętać, że prawidłowy wynik biopsji nie wyklucza możliwości zachorowania na celiakię w przyszłości. Pacjenci z dodatnimi przeciwciałami śródmięśniowymi (EMA) i krewni pacjentów z celiakią mogą chorować na utajoną postać celiakii, która może wystąpić w późniejszym okresie życia (zob. rozdział 17.).