Читать книгу Luz que fue sombra - Varios autores, Carlos Beristain - Страница 15

torfowisko jesieni - coraz krótszy oddech topoli, olsz

szarych; karłowacieje światło, blade bonsai,

wczepione w nurt południa;

wiatr trąca tlejący susz,

drobnicę liści zawieruszonych w rulonie

metalowej siatki, jakby, bezgłośnie, składał słowa

obcego języka, wyczuwając

zgrubienia nerwów, wydrążone sylaby

pod szronem