Читать книгу Бер көйрәтик, гомер = Давай поговорим, жизнь - Зөлфәт - Страница 33

Елларның сер төеннәрен

Берәмләп сүтеп барам,

Сизми дә калдым шикелле –

Гомерне үтеп барам...

Сизми дә калдым бугай ла

Сөйгәнне, сөелгәнне –

Җилләрдә өшәнгәннәрне,

Гөлләргә күмелгәнне!

Хәер, язмышның җилләре

Миңа гел исте уңай, –

Бәхетнең килеп киткәнен

Сизми дә калдым бугай...

Елларым ел гына түгел –

Ташкынның үзе иде...

Булды – әйткәнем дәвернең

Бердәнбер сүзе иде!

«Әссәлам!» – дим

Яшәп узган,

Яшәләсе елларга –

Дөньяның иң гүзәл серен

Ачмыйча үтеп барам...

Нишләптер уза бу вакыт –

Рөхсәтләр тормый сорап...

Киләчәк әнә якында,

Яшәгән генә – ерак...

...Сизмәдем газиз гомернең

Җилдәй җилеп үткәнен –

Мин яшәмим – еллар серен

Сүтәмен дә сүтәмен...

Вакыт исә – сүтә-сүтә

Сүтелепләр бетмәс сер...

Кайчан килдең? Кай сәгатьтә

Тәмамланырсың, гомер?