Читать книгу Бер көйрәтик, гомер = Давай поговорим, жизнь - Зөлфәт - Страница 42

Дөньялыкның һәрбер дене дәшә,

Дәшә Коръәндәге һәр аять:

Мәхәббәтсез яшәү дөрес түгел,

Мәхәббәтсез яшәү –

Җинаять!

Нур уйнаклый төпсез киңлекләрдә...

Нурлар – чиксезлекнең юлдашы...

Тик сөюсез яшәп буламыни? –

Юкны сөйләмәгез, валлаһи!

Яратмаска яратылган булсам,

Булсын бу гомерем төш кенә!..

Яратусыз еллар килә икән,

Мин – юк...

Мине «үлде» дисеннәр...

Яратмыйча яшәү – гомерсезлек.

Бу – тумыштан үлем!

Бу – җәза...

Бүтән җәза уйлап табып булмас,

Күпме эзләсәң дә дөньяда...

Иң зур каргыш булып калыр һаман

Сиратларның кылыч үткере:

– Юлың фатихасыз булсын берүк!