Читать книгу Sweepslag - Annerle Barnard - Страница 13

Villa Persephone

“Hulle het jou amper doodgeslaan,” sê Maria saggies en vat aan Paul se wang.

“Auuu. Eina, Maria! Eina, eina, flippen eina,” sê Paul en probeer sy kop stilhou terwyl Maria met watte en iets wat na Dettol ruik sy gesig probeer skoonmaak.

“Sorry, Paulie, sorry, sorry, seun,” prewel Maria terwyl sy werk.

“Wag. Wag. Net eers asemhaal,” mompel Paul en stoot haar hand weg. Maria gooi die bloederige watte in ’n plastieksak en haal ’n skoon stuk uit die pakkie.

Cindy het sy bas gered. Hy skuld haar.

“Dis beter laat ons klaarmaak, Paulie. Die pille sal ôk nou werk. Dan sal jy beter voel.”

“Ek haat Bullet. Ek haat hulle almal,” mompel Paul verby sy stukkende lip.

“Ek weet, Paulie. Ek laaik hulle ôk nie. Ons almal bang Bullet en Mister D. Almal.”

“Hoekom, Maria? Hoekom?” Paul voel hoe die trane by sy linkerooghoek uitloop.

“Hulle is nie mense nie, Paulie. Hulle lyk net so, maar hulle se harte is nie ménseharte nie,” sê Maria en vryf vinnig oor sy hare voordat sy opstaan.

“Bullet sê as ek weer try, maak hulle haar dood,” fluister Paul.