Читать книгу Terapia schematów w zaburzeniu osobowości typu borderline - Arnoud Arntz - Страница 10

Określone zaburzenia mogą utrudnić rozpoznanie zaburzenia osobowości typu borderline. Należą do nich zwłaszcza: zaburzenie afektywne dwubiegunowe, psychoza (w znaczeniu zaburzenia psychotycznego, a nie krótkotrwałego, reaktywnego epizodu psychotycznego, który często występuje u pacjentów z borderline) oraz ADHD. Występowanie tych zaburzeń nie tylko utrudnia diagnozę, ale także koliduje z samą terapią zaburzenia osobowości typu borderline. Można będzie się na niej skoncentrować dopiero wtedy, gdy się z nimi uporamy.

Jeśli u danej osoby współwystępuje kilka zaburzeń, to niektórymi należy się zająć przed przystąpieniem do terapii schematów nastawionej na leczenie zaburzenia typu borderline. Będą to: epizod depresji dużej, nadużywanie substancji wymagające odtrucia w warunkach szpitalnych oraz jadłowstręt psychiczny (anorexia nervosa). To głębokie zaburzenia, dlatego stanowią przeciwwskazanie dla terapii schematów w leczeniu zaburzenia osobowości typu borderline. Problemów przysparzają również zaburzenia rozwojowe, takie jak autyzm lub zespół Aspergera. W terapii schematów przyjmuje się założenie, że choć w rozwoju mogły wystąpić zakłócenia lub opóźnienia, to jednak zasadniczo nie odbiega on od normy na płaszczyźnie neurologicznej. Nieprawidłowy rozwój neurologiczny także może kolidować z terapią schematów.

W badaniu Josephine Giesen-Bloo i jej współpracowników (2006) z terapii wykluczono pacjentów z antyspołecznym zaburzeniem osobowości. Nalegali na to specjaliści w dziedzinie terapii skoncentrowanej na przeniesieniu. Jednak efekty badań pilotażowych nad wykorzystaniem terapii schematów w przypadkach antyspołecznego zaburzenia osobowości były korzystne dla uczestników badania. A to oznacza, że to podejście może się stać metodą leczenia także tych pacjentów.