Читать книгу Terapia schematów w zaburzeniu osobowości typu borderline - Arnoud Arntz - Страница 8

Zanim opracowano terapię schematów, zaburzenie osobowości typu borderline, podobnie jak inne zaburzenia psychiczne, leczono przede wszystkim przy użyciu podejścia psychoanalitycznego. Zaczęło się to zmieniać w latach dziewięćdziesiątych XX wieku, kiedy zwolennicy terapii poznawczo-behawioralnej rozpoczęli badania nad zastosowaniem tej terapii do leczenia zaburzeń osobowości.

Po raz pierwszy o zastosowaniu terapii poznawczej w leczeniu takich przypadków napisali Aaron T. Beck, Arthur Freeman i Denise D. Davis w książce Terapia poznawcza zaburzeń osobowości (2005). Nowa forma terapii okazała się bardzo skuteczna, szczególnie w redukowaniu takich objawów jak zachowania samobójcze (Beck, 2002). Jeśli jednak chodzi o zmiany osobowości na głębszym poziomie, jej skuteczność była już bardziej ograniczona.

W tym samym roku Jeffrey E. Young wprowadził nową odmianę terapii poznawczej, którą nazywał terapią skoncentrowaną na schematach, a później terapią schematów. W kolejnych latach rozwinął swój model terapeutyczny, wprowadzając pojęcie trybu schematów. Jego teoria bazuje na połączeniu terapii poznawczo-behawioralnej z technikami doświadczeniowymi, czyli opartymi na osobistym przeżywaniu i odczuwaniu. Kładzie się w niej duży nacisk na relację terapeutyczną jako środek do osiągania zmian zachowania i na emocjonalne przepracowanie traumatycznych doświadczeń.

Do dziś terapia schematów pozostaje skuteczną metodą osiągania znaczących zmian na lepsze w zakresie osobowości pacjentów z zaburzeniem osobowości typu borderline.