Читать книгу Szczęście dla każdego. Rozmyślania z psychologią w tle - Iwona Majewska-Opiełka - Страница 3

Każdy z nas ma w swoich dłoniach czterolistną koniczynkę. Trzeba ją tylko poczuć.

Ta książka jest o szczęściu, o życiu w poczuciu dobrze spędzanego czasu, z przekonaniem, że dostajemy od życia to, czego pragniemy. A jeśli nie czujemy, że dostajemy to, czego chcemy, to uwierzmy, że jest to tym, co jest nam potrzebne do rozwoju i wzrastania. Szczęście to stan umysłu i nie zawsze jest wysoko skorelowane z obiektywną sytuacją, w jakiej znajduje się konkretna osoba. Ileż to razy widzimy szczęśliwych ludzi, których otoczenie obfituje raczej w ciernie niż w kwiaty róż, oraz nieszczęśliwych – w sytuacjach, w których wydawać by się mogło, że jedynie ptasiego mleka może im brakować. Tak, w odczuwaniu szczęścia kluczową rolę odgrywają nie fakty z życiorysu i ich oprawa, ale raczej nastawienie, przekonanie i umiejętność koncentrowania się na jaśniejszej stronie życia. Widzi się to jednak niejako z boku, z punktu obserwacyjnego badaczy tego zjawiska czy zwyczajnie – innego człowieka. Ludzie zdają się bowiem zwykle widzieć źródło swojego samopoczucia raczej w otaczającej ich rzeczywistości niż w sobie. Osoby nieszczęśliwe niemal zawsze są przekonane, że za ich samopoczucie odpowiada smutna rzeczywistość, a trudne realia uniemożliwiają im czucie się szczęśliwymi, spełnionymi czy nawet zadowolonymi z życia. Czekają na odmianę losu, zmianę sytuacji, poprawę warunków, nowe rozdania w starych grach. Szczęśliwi także często uznają się za szczęśliwców czy dzieci szczęścia, którym to los sprzyja, zsyła wszystko, co dobre. Często nie widzą w tym swojego udziału – sposobu, w jaki patrzą na otaczającą ich rzeczywistość i przetwarzają płynące z niej informacje, jak nazywają świat, w którym żyją.

Na pewno słyszałeś, jak dwie osoby z tego samego biura zupełnie inaczej opisują panujące w nim relacje. Jedna z nich jest zadowolona ze swojego miejsca pracy, druga nie. Z pewnością zdarzyło ci się słuchać pensjonariuszy tego samego domu wczasowego opisujących wspaniały lub nieudany pobyt. Może sam jesteś dzieckiem zupełnie inaczej patrzącym na dzieciństwo niż twoje rodzeństwo? Ludzie tak różnie patrzą nie tylko na wybrane fragmenty życia, lecz także na jego całość. Ręczę, że osoby szczęśliwe szybciej znajdą powody do radości w każdych warunkach, łatwiej przystosują się do każdego miejsca pracy, a własne życie postrzegać będą w jaśniejszych barwach.

Sama mówię o sobie jak o dziecku szczęścia, powołując się na czepek, w którym się urodziłam, jako na przyczynę mojego stanu ducha. Od lat jednak wiem, że to moja wewnętrzna praca czyni mnie szczęśliwą, umiejętność koncentrowania się na tym, co milsze lub choćby wartościowe. Czasem dzieje się to automatycznie, ale czasem świadomie sobie pomagam.

Nie chcę powiedzieć, że sprzyjający układ zdarzeń, właściwi ludzie pojawiający się w odpowiednim momencie na naszej drodze albo też talenty i zdolności, które posiadamy, nie mają wpływu na nasze życie. Oczywiście mają wpływ, ale to my ostatecznie nazywamy naszą sytuację. Osoba, która jeszcze nie nauczyła się życia w poczuciu szczęścia, może nawet nie zauważyć tych wszystkich dobrodziejstw, jakie zsyła jej los. I często nie zauważa. Natomiast ktoś, dla kogo szczęście jest codziennym stanem umysłu, dostrzega i wykorzystuje każdą sytuację; te mniej pomyślne odczytuje tak, by mu w jakiś sposób służyły.

Czterolistna koniczynka uważana jest za symbol szczęścia. Spotyka się ją rzadziej niż zwykłą trzylistną i już sam ten fakt rodzi w nas domniemanie, że szczęście to coś nadzwyczajnego, co przytrafia się mniejszości. Jako dziecko szukałam jej na łąkach i dość często znajdowałam. Dziś nie szukam, bo wiem, że moje szczęście zależy przede wszystkim ode mnie. Znam jednak sporo dorosłych wciąż szukających czterolistnej koniczynki – i dosłownie, i w przenośni – nie poczuli jeszcze, że tak naprawdę cały czas mają ją w ręce. Jeśli należysz do takich osób, uwierz, że już ją masz, poczuj ją i weź odpowiedzialność za swoje szczęście.

Możesz być szczęśliwy już dziś, zaraz, natychmiast, to tylko kwestia właściwego ustawienia postrzegania i myślenia.

Wierzę, że kolejne rozdziały mojej książki mogą ci to ułatwić. Motto każdego z nich to motywujące cytaty z moich poprzednich książek, wybrane przez czytelniczki – Elżbietę Skwarę i Kornelię Pisarek-Błaczkowską.

Niektórzy ludzie potrzebują czegoś namacalnego – talizmanu, jakiegoś drobiazgu przynoszącego szczęście. Jeśli potrzebujesz tego, miej zawsze ze sobą tę rzecz: ulubiony pierścionek, zasuszoną koniczynkę, malutkiego aniołka czy kamyczek… To ułatwia odpowiednie spojrzenie na życie.