Читать книгу Toksykologia. TOM 2. Toksykologia szczegółowa i stosowana - Kamil Jurowski - Страница 18

Polon został odkryty przez małżeństwo Curie w 1898 roku w postaci izotopu ²¹⁰Po, którego okres półtrwania wynosi 138 dni i który jest silnym źródłem emisji cząstek α. Emitowane cząstki mogą z dużą łatwością zniszczyć strukturę tkanek, jeśli polon został wprowadzony do ustroju na drodze inhalacyjnej, doustnej lub dermalnej. Pierwiastek ten nie przenika przez skórę, zatem jeśli znajduje się na zewnątrz ciała, nie stanowi wielkiego zagrożenia. ²¹⁰Po jest silnie toksyczny, gdyż jego LD₅₀ wynosi około 1 µg/kg mc.

Spektakularny przypadek zatrucia polonem

Wysokie stężenie ²¹⁰Po stwierdzono w organizmie Aleksandra Litwinienki, który został zatruty tym pierwiastkiem w listopadzie 2006 roku w Londynie, kiedy prawdopodobnie wypił herbatę zawierającą nieorganiczną sól tego pierwiastka [prawdopodobnie azotan(V)].