Читать книгу Skarbiec nauczyciela-terapeuty (na bazie własnych doświadczeń z pracy terapeutycznej) - Группа авторов - Страница 5

1. Stajemy z dzieckiem przed lustrem i przyglądamy się swoim odbiciom.

Przykładowe zadania dziecka:

● rozróżnianie, wskazywanie, nazywanie kolejnych części ciała (głowa, szyja, tułów, ręce, nogi).

2. Kolejny etap działań to zabawy w parach, np. obrysowanie sylwetki człowieka, w dowolnej wybranej przez dziecko pozycji (postać stojąca, leżąca). Przykładowe zadania dziecka:

● wskazywanie elementów ciała,

● uzupełnianie postaci brakującymi elementami,

● kolorowanie postaci,

● doklejanie elementów ubioru.

3. Po zabawach wstępnych dziecko otrzymuje przygotowaną układankę – postać człowieka.

Przykładowe zadania dziecka:

● układanie części obrazka tak, by powstała postać człowieka (dostosowujemy liczbę elementów i stopień trudności układanki do możliwości dziecka – rozpoczynamy od prostych i nieskomplikowanych, a jeżeli dziecko zechce kontynuować zabawę, postacie można wzbogacać, np. tworząc puzzle, układanki-naklejanki na pudełkach bądź kartonach);

● wstawianie części ciała we właściwe miejsce (zabawę można rozpocząć od nakładanki na wzorze, następnie bez wzoru, tworząc z wybranych, gotowych elementów postać człowieka);

● układanka pod dyktando (rozróżnianie części ciała) – wzbogacanie słownika dziecka (zabawa może polegać na układaniu postaci z gotowych, wcześniej przygotowanych elementów, dziecko może nakładać gotowe elementy na szablon – szkic postaci, może tworzyć bez wzoru, może dorysowywać brakujące elementy, wskazane przez nauczyciela);

● usuwanie niewłaściwych elementów (niepasujących do całości).

4. Rysowane wybranej postaci człowieka, np. ja, moja mama, moja rodzina, moja koleżanka/mój kolega (zwracamy uwagę na ogólny zarys postaci, elementy składowe, bogactwo szczegółów, zachowane proporcje, jak również opis rysunku stworzonego przez dziecko).