Читать книгу Interpretacja EKG. Kurs podstawowy - Группа авторов - Страница 15

Pierwszym jest zaproponowany przez Roberta Masona i Ivana Likara w 1966 r. układ elektrod, stosowany w ambulatoryjnych rejestracjach EKG metodą Holtera oraz w próbach wysiłkowych. Jest oczywiste, że pacjentowi, który się porusza, nie można założyć elektrod na przedramionach lub podudziach. Różnica umiejscowienia elektrod wydaje się niewielka – elektrody „kończynowe” umieszczane są na tułowiu, odpowiednio w okolicy podobojczykowej oraz podżebrowej. Należy jednak pamiętać, że zapis wykonany w modyfikacji Masona–Likara (M-L) nie jest dokładnie taki sam, jak wykonany w standardowy sposób.

Zapis M-L najczęściej różni się od standardowego wyższą amplitudą załamków R w odprowadzeniach II, III, aVF oraz zmniejszeniem ich amplitudy w odprowadzeniach I i aVL (ryc. 2.7). Często „przesuwa” to oś elektryczną w prawo, średnio o 16–22 stopni. Można również zaobserwować zmniejszenie amplitudy załamka Q w odprowadzeniach II, III i aVF, utrudniające rozpoznanie przebytego zawału w obszarze ściany dolnej. W podobny sposób może zmienić się amplituda załamka T.

Kolejny dodatkowy układ odprowadzeń to układ odprowadzeń tylnej ściany klatki piersiowej, czyli odprowadzenia V7–V9. Zapis wykonujemy z elektrod umiejscowionych odpowiednio:

» odprowadzenie V7 – linia pachowa tylna,

» odprowadzenie V8 – linia łopatkowa tylna,

» odprowadzenie V9 – lewa linia przykręgosłupowa.

Zapis taki jest przydatny w ocenie niedokrwienia w obszarze ściany dolno-podstawnej (STEMI ściany dolno-podstawnej).

Trzecim niestandardowym układem odprowadzeń jest układ prawostronny V3R–V6R. Wykonujemy taki zapis, umieszczając elektrody przedsercowe w miejscach opisanych powyżej, tylko po stronie prawej. Zapisy takie wykonujemy u chorych z podejrzeniem świeżego zawału prawej komory.

Rycina 2.7.

Zapis odprowadzeń kończynowych w zapisie standardowym (A) i wykonanym w systemie M-L – zapis holterowski (B). Widoczna jest zmiana kształtu zespołów QRS w odprowadzeniach II, III i aVF – mniejszy załamek q oraz wyższy załamek R. Niższy załamek R w aVL.