Читать книгу Interpretacja EKG. Kurs podstawowy - Группа авторов - Страница 4

Przez 30 lat mojej pracy zawodowej, podczas których jestem związany z kardiologią, obserwuję fenomenalne zjawisko – nazywa się ono ELEKTROKADIOGRAFIA. Spostrzeżenia moje są zresztą znacznie wcześniejsze, gdyż elektrokardiografia fascynowała także mojego ojca – kardiologa.

Fenomen tej metody diagnostycznej nie jest łatwy do wytłumaczenia. Jest to metoda stara, właściwie nieewoluująca, ponadto nic nadzwyczajnego, odkrywczego w badaniach nad elektrokardiografią spoczynkową w ostatnich dekadach się nie działo, a jednak… sala podczas wykładów jej poświęconych jest stale zapełniona po brzegi słuchaczami. Magia? Nawet jako przedstawiciel nauk biologicznych nie umiem zaprzeczyć, że jest jakiś element magiczny w tych hieroglifach, jak zapis EKG nazywają osoby niezwiązane z medycyną. Układ kresek i krzywych odzwierciedlający czynność serca, a zwłaszcza odnajdywanie nieprawidłowości sugerujących choroby, ma w sobie coś intrygującego i przyciągającego. Aby jednak takie emocje mogły powstać, niezbędny jest jeszcze jeden warunek, który musi zaistnieć – elektrokardiografia musi być odpowiednio i przystępnie przedstawiana.

Na rynku wydawniczym są liczne pozycje książkowe bądź też artykuły poglądowe poświęcone elektrokardiografii, jednak jedynie niektóre z nich zyskują aprobatę czytających. Powodem selekcji jest zapewne możliwość klinicznego zastosowania przedstawionej wiedzy, a także zrozumiała dla każdego zainteresowanego forma jej przekazania. Wydaje się również, że – pomimo pewnej stałości wiedzy elektrokardiograficznej – metoda ta ulega przeobrażeniu ku jej praktycznemu zastosowaniu, co wymuszają na niej zresztą wchodzące nowsze dynamiczniejsze metody diagnostyczne. I to właśnie ta „praktyczność” jest odpowiedzią na pytanie, dlaczego powinny powstawać nowe podręczniki do nauki elektrokardiografii.

Taki właśnie jest podręcznik „Interpretacja EKG. Kurs podstawowy”, napisany przez Zespół Ekspertów Sekcji Elektrokardiologii Nieinwazyjnej i Telemedycyny Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego pod redakcją Pani Profesor Małgorzaty Kurpesy i Pana Doktora Bartosza Szafrana. Jest to ponad 200 stron solidnej wiedzy, stanowiącej elemetarz elektrokardiografii, w prawidłowym tego słowa znaczeniu. Skorzystają z niego zarówno zainteresowani studenci medycyny i kierunków pokrewnych, jak i lekarze podstawowej opieki zdrowotnej oraz interniści. Jestem przekonany, że chętnie przypomną sobie wiedzę elektrokardiograficzną także ogólni, praktykujący kardiolodzy.

Co w takim razie w książce znajdziemy? Przede wszystkim skondensowaną wiedzę teoretyczną i praktyczną, dotyczącą podstaw elektrokardiografii i rozpoznań klinicznych. Są więc zasady elektrofizjologii i zasady praktycznej interpetacji zmian widocznych na krzywej EKG. Słowo pisane jest wzmocnione przejrzystymi wykresami, rysunkami i tabelami. Najważniejsze są jednak liczne oryginalne, z życia wzięte przykłady zapisów EKG wykonanych u pacjentów.

Każdy, kto z lat wczesnej młodości pamięta prawdziwy elementarz, wie, że rozpoczyna go nauka pojedynczych liter, ale kończą pełne długie teksty do czytania. Tak jest też w podręczniku „Interpretacja EKG. Kurs podstawowy” – są w nim podstawy zapisu EKG, ale także wymagające już pewnej wprawy w interpretacji kanałopatie i zaburzenia repolaryzacji czy też zasady funkcjonowania stymulatorów serca. Autorzy pomyśleli również o dołączeniu zasad rozpoznanawania zmian w EKG u dzieci. W końcu na tych, którzy dobrną do końca wiedzy szczegółowej, czeka przygotowany przez Redaktorów samosprawdzający quiz EKG.

Mam takie wrażenie, że lekarze, a zwłaszcza zdający egzamin z kardiologii, czekali na taki podręcznik. Czy mam rację i czy książka wejdzie do kanonów elektrokardiografii – zdecydują Czytelnicy. Moim zdaniem książka ta ma na to dużą szansę.

prof. dr hab. n. med. Marek Kuch

Kierownik Katedry i Kliniki Kardiologii,

Nadciśnienia Tętniczego i Chorób Wewnętrznych,

II Wydział Lekarski, Warszawski Uniwersytet Medyczny