Читать книгу Rehabilitacja i pielęgnowanie osób niepełnosprawnych - Группа авторов - Страница 5

Zmiany dokonujące się w Polsce od blisko trzech dekad są szczególnie widoczne w obszarze społecznego i ekonomicznego funkcjonowania obywateli. Osoby niepełnosprawne, jako członkowie społeczności, na równi ze wszystkimi doświadczają tych przekształceń, ale nie są w stanie tak jak inni, głównie ze względu na ograniczenia w swoim funkcjonowaniu (ruchowym, psychicznym czy umysłowym), bez odpowiedniego wsparcia przystosować się optymalnie i szybko do zachodzących zmian, a co za tym idzie w pełni uczestniczyć w nowej, czasami mało im przyjaznej rzeczywistości.

Sytuacja ta stawia nowe wyzwania oraz prowadzi do modyfikacji oczekiwań wobec kompleksowej rehabilitacji zarówno u samych osób niepełnosprawnych, jak i sprawnej części społeczeństwa. Efektywność procesu rehabilitacji, i ta mierzona obiektywnie, i ta związana z subiektywnym poczuciem wysokiej lub niskiej jakości życia danej osoby, bezsprzecznie zależy od stopnia uwzględnienia zmian zachodzących w procesie organizacji działań rehabilitacyjnych i ich ofercie merytorycznej.

Państwo polskie, realizując politykę społeczną w odniesieniu do osób niepełnosprawnych, stara się respektować zasady i kierunki działań wytyczane przez gremia międzynarodowe, stawiając obecnie jako jej cele przede wszystkim: wyrównywanie szans, integrację/inkluzję społeczną, zrównanie praw, niedyskryminację, tolerancję. Obserwacja dnia codziennego osób niepełnosprawnych bardzo często prowadzi do wniosku, iż nie zawsze i nie wszystkie z wymienionych celów są równie poważnie traktowane przez instytucje i organizacje odpowiedzialne za ich realizację. Poprawa tej sytuacji jest możliwa m.in. dzięki stale dokonującej się transformacji społecznej, w ramach której obserwuje się przeobrażenia w mentalności i zmiany w postawach naszego społeczeństwa wobec osób niepełnosprawnych, oraz dzięki coraz bogatszej ofercie działań z zakresu rehabilitacji kompleksowej i związanej z tym rosnącej liczbie profesjonalistów, czyli osób zawodowo dobrze przygotowanych do pracy w rehabilitacji kompleksowej.

Poniżej przedstawiono konceptualizację niepełnosprawności i związane z tym niektóre problemy definicyjne, zasygnalizowano skalę zjawiska w Polsce, omówiono kategorie i stopnie oraz niektóre z możliwych przyczyn niepełnosprawności. Wyjaśniono także współczesne rozumienie rehabilitacji kompleksowej.

Ważne jest, aby pamiętać, że opisano tu stan obecny, aktualny na początek 2018 r. Od kilku miesięcy toczą się jednak prace nad gruntownymi zmianami w wielu dotychczasowych propozycjach legislacyjnych, organizacyjnych i finansowych dotyczących osób niepełnosprawnych. Dlatego też Czytelnik zawsze powinien podejmować wysiłki, aby dopytać prowadzących zajęcia dydaktyczne na ile to, czego dowiedział się z niniejszego podręcznika, jest nadal aktualne i obowiązujące.