Читать книгу Բանաստեղծություններ - იაკობ ცურტაველი - Страница 3

Մարդըս եկավ, եկավ դաշտից` դաշտիցը,

Կանաչ դաշտից, դալար դաշտից տուն եկավ,

Տուն եկավ ու դուռը դըրեց` նըստեցավ,

Շալկին խուրձ էր, խուրձ` ցորենի արտիցը:

– Խուրձըդ վե՛ր դիր, թո՛ղ բաց անեմ թոկերը,

Մեջքեդ առնում այդ սուր, այդ սուր գերանդին,

Սուր այդ, սուր այդ գերանդիով հնձել ես,

Հընձել ես ու խուրձ կապել ես ցորենը:

Ա՛խ, ճակատըդ թաց է եղել քրտինքով,

Թո՛ղ ճակատըդ, թող որ սըրբեմ իմ ձեռով.

Իմ ձեռովըս գոտիդ բացեմ` խուրձըդ առնում իմ ձեռով,

Խուրձըդ առնում` ծանըր բեռըդ շալակեդ:

Սառը ջըրով ձեռըդ լըվա՛, ոտքըդ լվա, երեսըդ,

Ձեռքիդ, ոտքիդ ես ջուր կածեմ, երբ լվանաս երեսըդ.

Սըրբե՛ ձեռքով քո երեսեդ քըրտինքըդ.

Գլուխդ լվա` սառը ջըրով, ձեռքըդ, ոտքըդ, երեսըդ:

Ես քեզ համար հաց թխեցի, սիպտակ, փափուկ գարեհաց,

Ես քեզ համար պատրաստել եմ կաթն ու կարագ ու պանիր,

Գառան մըսեն շամփրի վըրա խորոված,

Կասկարայով գառան միսը տապակած:

Կուժը լիքը կարմիր գինին դըրած է,

Իմ ձեռագործ կըտավ սուփրան փըռած է.

Ձեռըդ լվա՛. հանգստացի՛ր իմ սիրակա՛ն ամուսին

Լուսնյակը երևում է երկնքումը փայլելով,

Պատուհանեն լույս է ձգել սուփրի վըրա շողալով,

Երևում է հացն ու կաթը, պանիրը,

Երևում է կարմիր գինվո սափորը.

Մեկ ես, մեկ դու, մեկ պահապան հրեշտակը,

Ուտենք, խմենք, ու գոհանանք արարչեն,

Հանգստանանք աշխատանքեն, որ քաշեցինք ցերեկը: