Читать книгу Apocrypha - M. M. WALTERS - Страница 17

APOCRYPHA XIII

Toen zeide Mozes tot den Heere: Och Heere! ik ben geen man wel

ter tale . . . – Exodus 4:10.

Ek moet eers deur die vuurring van my vrees,

op hoë drade, sonder oë, man van wonders wees;

runnik op die maat, om en om op agterpote draai,

gehoorsaam luister as die voorslag oor my swaai;

die bal vang met my neus en met sagte seedierpote

oor klippers trap en spring op slag van loskruitskote;

grinnik met ’n borrelneus en narreklere aan,

bespotlik, maar onversteurd agter die masker staan.

Want ek moet laat sterre skyn in dowwe oë,

vir één nag illuminasie wees, die vaal en moeë

mensdom weer laat droom en lag en leer vergeet –

die armes wat niks van my hartseerwêreld weet.

Dan in die nanag, afgetakel, kaal en leeg,

moet die karavaan weer onverbonde voortbeweeg.