Читать книгу На дняпроўскім лузе - Міхась Сліва - Страница 21
Усмешка Джаконды
Песня без канца
Оглавление– Іншыя мужчыны, як мужчыны: усё для дому стараюцца. А ты, целяпень, нават дачу не пабудуеш!..
Пабудаваў.
– Ну і жыццё! Іншыя жанчыны не жывуць, а красуюцца. А тут на дачу даводзіцца дабірацца спадарожнымі машынамі ды пехатой…
Купіў «Запарожца».
– Ну й гаспадар, ну й гаспадар! Машына пад адкрытым небам іржавее, а ён гараж не пабудуе!..
Купіў зборны металічны гараж.
– Кожны, хто паважае сябе, на «Жыгулях» ездзіць, а ў гэтую бляшанку і садзіцца брыдка!..
Купіў «Жыгулі» дзевятай мадэлі.
– Трэба такому ёлупню быць: машыну прыстойную набылі, а гараж, як куратнік…
Пабудаваў новы, цагляны.
– Табе не здаецца, што на нашу дачу сорамна ўжо гасцей запрашаць! У людзей – двухпавярховыя!..
Паехаў па будаўнічыя матэрыялы і… не вярнуўся.