Читать книгу In gesprek met God - Milanie Vosloo - Страница 11

Verdor

In my, Here, het die droogte kom woon.

Kyk, my hart se grond is vol barste

soos die kloue van ’n roofvoël.

My lofprysing verwelk

soos ’n veldlelie.

My wortels is verwronge

in my aardse bestaan;

hulle anker my nie meer in U nie.

Eintlik is ek

verdor, verlep, verwelk

bidloos, woordloos, geesloos –

dood.

Stuur asseblief u waters wat lewe gee

sodat dit my gees weer verfris.

Syfer deur my wese

totdat ek opbruis in u fontein van liefde.