Читать книгу Pandemia - Robin Cook - Страница 2

W ciepły letni dzień 17 sierpnia 2012 roku ukazał się kolejny numer czasopisma „Science”, zawierający między innymi artykuł poświęcony mechanizmom obrony immunologicznej u bakterii, opatrzony tytułem tak ezoterycznym, że gospodarze nocnych programów rozrywkowych mogliby z powodzeniem użyć go w monologach wyśmiewających naukową nowomowę. Publikacja tego materiału okazała się przełomem w biologii, na przekór raczej skromnej prognozie zawartej w ostatnim zdaniu, a mówiącej o tym, że „wyżej opisany mechanizm […] ma pewien potencjał w zakresie namierzania genów i modyfikowania genomu”1.

Nieczęsto spotykamy tak kolosalne niedomówienia, ów potencjał bowiem stał się zarzewiem prawdziwej eksplozji przełomowych dokonań. Artykuł w „Science” jako pierwszy przedstawił światu metodę zwaną CRISPR/CAS9, pozwalającą na modyfikacje genetyczne, która powstała na bazie układu odpornościowego bakterii, wykształconego w celu zwalczania wirusów. Owa niezwykła metoda może służyć do wyszukiwania oraz modyfikowania genomu u roślin i zwierząt. Z dnia na dzień zaszła głęboka zmiana – dziś nawet uczeń szkoły średniej, wyposażony w powszechnie dostępne odczynniki i odpowiednio poinstruowany, może nauczyć się modyfikowania genotypu żywych komórek, a te przekażą owe zmiany kolejnym generacjom. Dzięki metodzie CRISPR/CAS9 dowolny gen, którego sekwencja została rozpoznana, może zostać usunięty, zastąpiony, aktywowany albo dezaktywowany – a można tego dokonać choćby i w prywatnym garażu. To naprawdę proste. Do tej pory technika ta była co najwyżej futurystycznym marzeniem biologów molekularnych, dysponujących wielkimi laboratoriami pełnymi kosztownego sprzętu. Można powiedzieć, że za sprawą metody CRISPR/CAS9 zyskaliśmy nagle potężny i powszechnie dostępny mechanizm pozwalający na nowo tkać materię samego życia – w tym także ludzkiego życia. Nie ulega wątpliwości, że już wkrótce będziemy świadkami rewolucji w medycynie, rolnictwie i hodowli zwierząt.

Fakt ten ma jednak i ciemne strony. Dostępność i stosunkowa łatwość użycia tego nowego narzędzia sprawiają, że stwórczą moc posiądą także gracze działający poza wszelką kontrolą, a ich czyny mogą okazać się groźne. Gdy po raz pierwszy rozszczepiono atom, wśród fizyków jądrowych zapanował zrozumiały niepokój, lecz nowe odkrycie na polu genetyki powinno wzbudzić wręcz popłoch, korzystać z niego bowiem może niemal każdy, używając łatwych do zdobycia materiałów i urządzeń. Należy zadać sobie pytanie, czy użytkownicy metody CRISPR/CAS9 – bez względu na to, czy będą to światowej sławy biolodzy, zamożni przedsiębiorcy czy uczniowie – kierować się będą w swych działaniach pobudkami etycznymi, kaprysami czy pospolitą chęcią zysku, z natury obojętną na dobro planety i ludzkości. I właśnie o tym zagrożeniu opowiada Pandemia.