Читать книгу Choroby wieku podeszłego - Tomasz Kostka - Страница 18

Podejmując decyzję o włączeniu farmakoterapii nadciśnienia tętniczego, należy pamiętać o konieczności wykluczenia sytuacji klinicznych imitujących HA.

Nie należy nigdy rozpoczynać leczenia „nadciśnienia tętniczego” rozpoznanego na podstawie pomiarów wykonanych w okolicznościach, które wyzwalają reakcję obronną (!).

Emocje, lęk pojawiające się u pacjenta podczas wizyty u lekarza mogą być przyczyną wzrostu RR nawet o 30 mm Hg. Wzrost RR w sytuacji kontaktu z lekarzem stanowi swoistą „reakcję alarmową” określaną mianem efektu „białego fartucha”. Reakcja ta może wystąpić zarówno u osób z prawidłowym ciśnieniem tętniczym, jak i u chorych na nadciśnienie tętnicze.

Uwaga!

Efekt „białego fartucha” to nie to samo, co nadciśnienie „białego fartucha” (tabela 4.10)

Nadciśnienie „białego fartucha” jest to stan, w którym u osoby z prawidłowym ciśnieniem tętniczym występuje nadciśnienie w czasie powtarzanych pomiarów w gabinecie lekarskim, ale poza nim ciśnienie krwi powraca do normy.

Podstawową metodę rozpoznawania nadciśnienia ..białego fartucha” stanowi ABPM.

Podejrzenie nadciśnienia „białego fartucha”:

Nadciśnienie „białego fartucha” można rozpoznać, gdy RR mierzone tradycyjną metodą w gabinecie lekarskim lub poradni przekracza 140/90 mm Hg, przy co najmniej 3-krotnych pomiarach, wykonanych w różnym czasie, a wartości RR w ABPM w okresie 24 godzin są prawidłowe.

Zaleca się, aby u osób z nadciśnieniem „białego fartucha” potwierdzić rozpoznanie po upływie 3-6 miesięcy, a następnie kontrolować ciśnienie tętnicze co roku za pomocą ABPM w celu wykrycia, czy nie rozwinęło się utrwalone nadciśnienie tętnicze.

Nadciśnienie „białego fartucha” można rozpoznać, jeżeli średnia wartość RR w ABPM nie jest wyższa niż 120/85 mm Hg.

Tabela 4.10. Reakcje pacjenta na pomiar RR w gabinecie lekarskim wymagające różnicowania z nadciśnieniem tętniczym

Do innych objawów wskazujących na możliwość nadciśnienia „białego fartucha” należą:

▶  prawidłowe wartości RR w samokontroli (patrz: Samokontrola chorych z nadciśnieniem tętniczym); konieczne jest przy tym porównanie wskazań aparatu chorego i aparatu lekarza oraz skontrolowanie prawidłowości techniki samodzielnego pomiaru RR przez pacjenta;

▶  duża zmienność wartości RR podczas kolejnych wizyt;