Читать книгу Dumanowski - Wit Szostak - Страница 23

Jeden z bio­gra­fów Józa­fata Duma­now­skiego, obda­rzony intu­icją i fan­ta­zją, acz pozba­wiony nie­stety nie­zbęd­nej w tej pracy skru­pu­lat­no­ści i cier­pli­wo­ści Kaje­tan Kogucki, tak opi­sy­wał postać Ojca Repu­bliki:

„Był wysoki, choć zara­zem niski; potężny, ale też na swój spo­sób drobny; przy­stojny, choć daleko mu było do pięk­nych rysów; ujmu­jący, ale zara­zem szorstki; kul­tu­ralny wobec dam, ale też potra­fiący rzu­cić gru­bym sło­wem; grun­tow­nie wykształ­cony, acz pro­sty w sądach; obda­rzony cha­ry­zmą, która wybi­jała go ponad prze­cięt­ność, ale też dzięki swej zwy­czaj­no­ści posia­da­jący szcze­gólny dar znik­nię­cia w tłu­mie. Taki wła­śnie był Józa­fat Duma­now­ski”.

Tę jakże trafną i zwię­złą cha­rak­te­ry­stykę Kaje­tan Kogucki zano­to­wał we wstę­pie do swego dwu­to­mo­wego dzieła, zaty­tu­ło­wa­nego bez­pre­ten­sjo­nal­nie Ojciec Repu­bliki, jakim go zna­łem.