Читать книгу Dumanowski - Wit Szostak - Страница 26

W jed­nej z naj­star­szych pra­cowni foto­gra­ficz­nych w Kra­ko­wie, zaj­mu­ją­cej skromne biuro w ofi­cy­nie kamie­nicy przy ulicy Zie­lo­nej, zacho­wały się trzy por­trety Józa­fata Duma­now­skiego. Kolejne poko­le­nia pra­cu­ją­cej tam rodziny Hoch­ste­inów, które swoim synom nada­wały nie­odmien­nie imię Zyg­munt, co kil­ka­dzie­siąt lat utrwa­lały zmie­nia­jące się obli­cze Duma­now­skiego. Foto­gra­fie te wyróż­niają się spo­śród wielu, które robiono Ojcu Repu­bliki. Jest w nich artyzm i pie­tyzm daw­nych zdjęć, które nie tylko poka­zują upo­zo­waną do por­tretu twarz, ale potra­fią odsło­nić dno ludz­kiej duszy. Każdy z por­tre­tów poka­zuje innego Duma­now­skiego, ale jest też wyko­nany ręką innego arty­sty.