Читать книгу Асылташ = Драгоценный камень - Юнысова Асия, Асия Юнысова - Страница 44

Бар бер авыл, шул авылда минем

Балачагым калды өзелеп.

Гомер үткән саен, балачакның

Кадерләре арта сизелеп.

   Кушымта:

   Әй балачак, балачак!

   Йокы тәмле, дөнья ямьле,

   Җәйләр әле озын чак.

   Әй балачак, балачак!

   Башлар әле уйдан түгел,

   Уйнап кына арган чак.

И авылым – балачагым иле,

Әкияткә тиңләп сөйләрлек.

Җылы җилләр анда гына исә

Чәчләремнән сыйпап сөярлек.

   Кушымта:

   Әй балачак, балачак!

   Гәүдә җиңел, аяк җитез,

   Атлар әле чыбык чак.

   Әй балачак, балачак!

   Каеш билдә, тезген кулда –

   Кызык эзләп чабар чак.

Оясына кайткан сыерчыклар

Куанычлы җырын сузадыр.

Балачагым өен нәүмиз итеп,

Минем гомер читтә узадыр.

   Кушымта:

   Әй балачак, балачак!

   Әни янда, әти янда,

   Гомер әле алда чак.

   Әй балачак, балачак!

   Төшкә керә, сагындыра

   Әкият иле балачак.