Читать книгу Асылташ = Драгоценный камень - Юнысова Асия, Асия Юнысова - Страница 59

Сугыш алды елларында туып,

Кайчан әрем, кайчан билчән йолкып,

Тамак өчен алабута уып,

Үзен шулай ятимлектән йолып,

Күтәрелде буын ир булып.

Дуга бөккән, үгез җиккән куллар

Дөньяның да мөгезен боралды.

«Нефть өчен!» дигән зур көрәштә

Мәйдан тотты, табын коралды.

Мәйдан, мәйдан! Көрәш төрле анда,

Җиңү гены буыннарда, канда.

Егылмадың, гомер билкәеңә

Үлем сөлгеләре салынганда.

Көрәшеп һәм яшьнәп үтте гомер.

Яшьлек узган – узмас тоелган.

Җимешле көз алда. Ерак язның

Чәчкәләре чәчкә коелган.

Йөз ак калды тагын, каралса да,

Кара майдан гына каралды.

Табын тирәсендә иске дуслар,

Хезмәт сөйгән куллар шул калды.

Нык беләкләр һаман кирәк әле,

Сезнең куллар безгә терәк әле –

Егәреңне саклар мәл түгел. –

Ышанычлы, җылы учларыңа

Йөрәгемне салу жәл түгел.