Читать книгу Асылташ = Драгоценный камень - Юнысова Асия, Асия Юнысова - Страница 55

Кыштыр-кыштыр! Әллә яфрак, әллә

Балачакны искә төшереп,

Лампа яктысында утырамы

Минем әни дәфтәр тикшереп?

Көн дә шулай өйгә алып кайта

Кочак-кочак дәфтәр – төн озын.

Ипләп кенә ача дәфтәр битен,

Уятудан куркып ул-кызын.

Көнен – мәктәп, кичен дәфтәрләре

Урладылар бездән әнине.

Арган йөзе, уйчан күз карашы

И әрнетә иде гел мине.

Безнең өчен әни. Башкаларга

Укытучы Апа иде ул.

Апа иде әби-бабайга да,

Укучысы иде бар авыл.

Агитатор иде. Арып кайта.

Иртәгәсен кабат яшәрә.

Авыл сәхнәсенә җырлап чыга

Галиябану яки Мәйсәрә.

Өйдә бәйрәм, әни бәйләм алып,

Җылы мичкә арка терәтеп,

Сөйләп китсә безгә «Ак Бүре»не,

Тагын берне шуңа ияртеп.

Ак нияттә узган гомер юлы

Чәчләренә калган ягылып.

Акъәбие хәзер авылның ул,

Ак яулыгын йөри ябынып.

Кыштыр-кыштыр! Әллә яфрак, әллә

Әни кулындагы орчыгы.

Яфрак-яфрак – хатлар түгелме, дип

Хәбәр көтә микән борчылып?