Читать книгу Асылташ = Драгоценный камень - Юнысова Асия, Асия Юнысова - Страница 51

Аргы яктан – Шалты ягыннан ук

Ишетелә азан тавышы.

«Фәррах мулла азан әйтә», – диләр,

Шул яктанмы җилнең агышы?

Моңлы макәм килеп җитә мондук,

Туктап калып тыңлый баулылар.

Тискәредән җилләр искән чакта,

Күп мәчетләр өнсез калдылар.

«Шөкер әле, Фәррах мулла кыю, –

Күтәрелә куллар догада. –

Ул барында йорттан качмас иман,

Болай гына тормас дөньялар!»

Әйе, болай гына тормас дөнья,

Исән калу кирәк әүвәле.

Исән калу өчен мичкә ягып,

Ипи салу кирәк әвәләп.

Салыр идең дә бит, оның булса,

Кырларыңнан җыйсаң уңышын.

Мулла улы әнә җиң сызганган,

Ул тотынса, җиңәр унысын.

Икмәк өчен көрәш ул – бил алыш!

Җиңеп чыга бары фидаи.

Игенченең эше уңсын диеп,

Шалты кулы кабат догалы.

Ата кеше даннар казанганда,

Укып йөри улы Казанда.

Мул уңышлы Баулы туфрагының

Җир астында икән кызыгы.

Шул кызыкка кызыгалар бар да.

Кызыкмассың кара алтынга!

Газиз улы Гали хәзинәне

Гадел бүлү өчен талпына.

Читкә генә агылмасын «алтын»,

Хезмәт итсен әле Баулыга!

Алтын гөмбәз япкан мәчете бар –

Баулыларның кулы догада!

Аръяклардан түгел, аргасырдан

Килеп җитте Фәррах догасы.

Илне-көнне ак иманлы итте,

Иген икте, кара алтын тапты

Бабай, ата, аның баласы.