Читать книгу Асылташ = Драгоценный камень - Юнысова Асия, Асия Юнысова - Страница 48

Берчак шулай, шигырь укыштырып,

Кич утырдык синдә, Бөгелмә!

Матур кичтә бергә сөйләшкәннәр

Уйландыра мине бүген дә.

«Юбилеең җиткән. Матур датаң.

Эх, уздырыр идек биредә.

Шау-гөр килер идек бергә-бергә,

Туган җирең түгел Бөгелмә».

Бөгелмәме? Миңа үз түгелме?

Уйга салды мине бу җөмлә.

Бабайлардан әгәр башласак та,

Син бурычлы миңа, Бөгелмә!

Кара зинданыңда комбед бабам

Соң сулышын алган ачлыктан.

Шул төрмәгә китерелгән әбкәм –

Үткенлеге җиткән – качалган!

Ә вокзалың синең, и Бөгелмә!

Атам киткән шуннан сугышка.

Яу кырында калган агаларым –

Поезд сөрәннәре сагышлы.

Кара гына түгел истәлекләр,

Ак ягы күп минем хәтернең.

Бөгелмәдә укып белем алган

Укытучы әни, кадерлем.

Синдә укып, яшьлегенә керде,

Апам булды авыл докторы.

Әйе, шулай, иптәш Бөгелмә!

Зур тормышка синнән юл туры.

Синең аэропорттан очтым мин дә,

Самолётлар илтте Казанга!

Бөгелмәдән киткән күпләр белән,

Бөгелмичә, даннар казандык.

Инде мин дә якташ булмасаммы…

Мин дә булмасаммы сиңа үз?

Әби-бабамнардан башлап монда

Ярылыплар ята эзебез!