Читать книгу Uit die beek 2018 - Barend Vos - Страница 17

Glo jy aan geskenke?

Deur Christus het ons deel geword van die volk van God … (v. 11).

Ons behoort aan die Here. Punt.

Dit sê Paulus op allerhande maniere in hierdie klompie verse. Dit is byna asof hy dié heerlike feit van alle moontlike kante benader sodat sy lesers dit tog net sal snap. Soos ’n simpatieke onderwyser wat wil doodseker maak sy leerders verstaan hierdie lewenswaarheid, herhaal hy dit, sê hy dit weer en weer.

Natuurlik is dit van lewensbelang, dié feit, ja, maar ook dat ons dit sal begryp. Dat dit op ’n manier deur ons sinisme en skeptisisme sal dring en ons aangebore en oorgelewerde en nuutverworwe kleingeloof te bowe sal gaan.

Ons verstaan mos moeilik dat ons “kragtens die ryke genade van God” (v. 7) deel van sy volk geword het. Dat daar nie éérs optel- en aftreksommetjies in die hemel gemaak moet word om vas te stel of ons die “toets” geslaag het of nie. Ons sluk swaar aan ons onvermoë om enigiets tot ons saligheid by te dra.

Ai, sal ons vra, is daar dan nie iéts wat ons moet doen nie?

Inderdaad, sê Paulus: Ons moet God se grootheid prys. En dan herhaal hy dit. Sodat ons dit nie sal misverstaan nie.

O, en ons moet uitsien na alles wat ons nóg sal ontvang, voeg hy by. Die Gees waarborg dit. En wie sal waag om dit te betwyfel?

Verstaan jy dit steeds nie?

Toemaar, die Here penaliseer jou nie vir jou onbegrip nie. Eintlik vra Hy bloot dat jy Hom sal glo. En dat jy sy geskenk aan jou sal aanvaar.

____________________

Here, druk dit in my onwillige hande.

Skryf dit op my verraderlike hart.