Читать книгу Katalekte - Breyten Breytenbach - Страница 8

nou, voordat ons op reis vertrek

sit ons voor die huis terwyl die son

in ’n vloed van verderf sterf

en ween bitterlik soos klippe

sonder kerm- of snikgeluide

in die neus en die keel

want ons moet sterk wees

want ons weet nie watter een

nie weer terug gaan keer

dalk verdrietig wakker gaan word

in ’n streek van gewonde wit voëls

of waar die sneeu vir ewig skitter

of miskien beland aan die oewer

van ’n dynserige rivier

met ’n eerste vuur in die bome

van waar die gids met die mus

ons een vir een in die bark oor sal neem

na die grot van die gesalfde likkewaan