Читать книгу МАНГУ АФСОНА - - Страница 5

1. Оҳим етмас Бойсун тоғига,

Бўғиламан. Чиқмас нафасим.

Қалб қоврилар ўзин ёғига,

Ёниб борар кўкрак қафасим.

Яралмаган аёллар гулдан!..

Қовоғида эримайди қор,

Кўзларининг алангаси бор,

Кўргил: қандай тўзғиган кулман?

Фақат унга бандаман, қулман,

Остонасин зулфига ғулман.

Кипригимга қўяй гардини…

Етар! Жоним олгин. Ол оҳим.

Тушунардинг ошиқ дардини,

Ошиқ бўлсанг агар Оллоҳим.

2. Сенсиз ҳаво… Ичиб нетайин?

Майли сўзим шакдир, исёндир.

Ўздан тондир. Имоним ёндир,

Кўзларига кўчиб кетайин!

Ошиқларни қўллайди Худо!

Ёлғон! Йўқдир мадад – шукуҳим.

Кўкдан жудо, заминдан жудо,

Аросатда кезинар руҳим.

Шафақ! Фақат, қон кўринади.

Умрим қора. Ой суринади.

Юлдузлар йўқ. Кўзи жилвагар…

Ҳийлагар қўл ишлаган боғдан

Мен кетардим сен келар чоғда

Мендек севсанг Оллоҳим агар.

3. Қумғон қайнар. Барханлар. Қум. Қор.

Чивин бижғир. Ёмғир. Жонона.

Чексиз фалак. Бўри яшар ғор.

Жасад узра йиғлаган она.

Томган симоб – ошиқлар хуни.

Ижодкорсан. Ўтилган фансан.

Осмонингдан юксакда… Уни,

Инонмам. Сен яратмагансан!

Ким тушунар ишқ шевасига?

Кўзларими? Ўзинг каби жим,

Мен ҳақимда айтар Оллоҳим.

Ўхшамайсан чарх бекасига.

Сочилганман. Сен эгасига

Тупроғимни қайтар, Оллоҳим.

4. Кимлар қайиқ тиклар хаслардан,

Маъшуқларнинг бири Лайлими?

Сўз айтмасам сенга, майлими?

Кулгим келар телба каслардан.

Қаршисига Зуҳроларни қўй.

Термул. Кошки ҳилолинг тўлса…

Бир ундадир – кўзларинг бўлса?!.

Билмайсан. У – сен билмаган куй!

Ишқ саҳроси. Жазавада тан.

Ишонганим, шу уйим куйган –

Устихоним ёнаётган уй.

Ҳовучингдан тўкилади ғам,

Ғам пойига ғам чалиб суйган

Оллоҳим ё маъшуқми сен ҳам?

5. Куй ҳасадми? Айтсин Салари.

Тасалли йўқ. Кучуклар ҳурган…

Ибодатда қанча бош кўрган

Башарият маъбудалари…

Пешонамда ёриқлар қат-қат,

Сиғинганман Ватан тошига…

О, камалак! Рангин сукунат,

Ётқизарми унинг қошига.

Нур сепади. Қадамлар мангу.

Илоҳалар ўпади изин.

Тавоб этай. Бера қол изн.

Сажда этсам хаёлимда у…

Оллоҳим, бер бир фараҳбахш кеча,

Мангуликни ҳаётим кечар.

6. Шафақ! Фақат, қон кўринади.

Менинг қоним. Пичирлайди лаб.

Тўкилмасдан Сўз уринади.

Титроқ ватан. Яшамак талаб.

Умрим қора. Ой суринади.

Сочларининг шовури дарё.

Қора тўлқин. Кўзлари денгиз.

Алаҳсийман. Чўкаяпман ё.

Ёлбораман. Ҳаётим яғир.

Ўз кўксини муштлаяпти қиз.

Куйиб борар оловли бағир.

Ишқ – бўғзимда қайнаган чоғир.

Пойингдами қазилган чоҳим.

Ажал! Тезроқ йиқит, Оллоҳим.

7. Суғурилган ханжар шарафдан!

Тириклик не югурган оҳу?

Мағлуб кимдир? Билмайман, ёҳу,

Ким тирикдир бизлар тарафдан?

Киприк қоқма. Оҳуми сайди?

Мен ташнаман. Ўлмаклик қийин.

Мени қумсаб санчилгани чин

Бу фалакка… Яна истайди…

Ҳажр дашти. Бетизгин шарар

Қуритмакда ҳислар водийин.

Ишқ ўзгармас, дунё ўзгарар.

Узилади юракдан чега.

Рашк бешафқат! Мени ўзгадан

Қизғонмайсан, Оллоҳим, нега?

8. Яралмаган аёллар гулдан!

Товон яра. Чақирли йўллар…

Нафасидан очилар гуллар,

Дарахталарга билаклари шан.

Қора тўлқин. Бошқа не дейман.

Тун. Юзида жонсиз қалқийман.

Оққуш каби шўнғийди қўллар,

Еча бошлар турмагин гирдоб.

Судралади хаёл қанғаси –

Синган қанот. Қуллик тамғаси.

Туркий ерим, беролмайман тоб…

Шамол истар. Қовжирар япроқ.

Олиб кетар бир куни саси.

Қол, Оллоҳим. Яхши қол, тупроқ.