Читать книгу Ота макон - - Страница 10
ХАЁЛ
Оглавление(Ярим ҳазил…)
Қани эди хотинингдан қутулиб,
Кетиб қолсанг, бирон овлоқ жой бўлса.
Ўшал − яноғи ол қизга тутулиб,
Севги изҳор қилсанг, гувоҳ ой бўлса.
Очиб қўйсанг, ўқи! деб дил дафтаринг,
Ғўлдирасанг, қовушмаса гапларинг…
Муччи олсанг, ёниб кетса лабларинг,
Ёрнинг лаби шаккар, тили мой бўлса.
Яноғини боси-и-и-б… сенинг юзингга,
Толе тўлиб қолса икки кўзингга…
Ҳаяжондан келолмасанг ўзингга,
Тун бўлса-ю чинор бўлса, сой бўлса.
Шу тун ҳеч ким келолмаса қошингга,
Таёғини ўқталмаса бошингда…
У ўн саккиз, сен йигирма ёшингда,
Ғанимларнинг келар йўли лой бўлса.
Ҳар кун шундай ширин-ширин ўй бўлса,
Зўр қўчқорни ошга сўй ҳа сўй бўлса…
Душманларнинг кўзларини куйдириб,
Булутларнинг устида оқ тўй бўлса…
Қани эди хотинингдан қутулиб
Кета олсанг, бирон овлоқ жой бўлса.
Ўшал − дудоғи бол қизга тутулиб
Севги изҳор қилсанг, гувоҳ ой бўлса…
1981
