Читать книгу Ота макон - - Страница 21

Дунёларинг тўлиғ экан озорга,

Мен ҳам дардларимни солдим бозорга.

Ўзимга бергил-эй не ситам бўлса,

Эгам, раҳм айлагил суюкли ёрга.

Лутфу назокатга бойдир ул санам,

Ҳусну тароватда ойдир ул санам…

Меҳру садоқатда сойдир ул санам,

Эгам, раҳм айлагил ул вафодорга.

Кўринмаса агар аламнинг чети,

Увушиб кетаркан одамнинг эти.

Сарғайиб юрмасин боламнинг бети,

Эгам, раҳм айлагил онаизорга.

Бу бир имтиҳондир, юммасман кўзим,

У менга, мен унга тиларман тўзим…

Ўзингга, ўзингга йиғларман ўзим,

Эгам, раҳм айлагил ҳар не беморга.

Эгам, раҳм айлагил суюкли ёрга…