Читать книгу Ота макон - - Страница 8

Сўкиб қочдим Сизни бир куни,

Малимлигинг ўзингга, − дедим.

Катта бўлсам, барибир,

Уйланаман қизингга, − дедим.

Даккиларинг жонимга тегди,

“2”ларга роса тўйганман.

Қизинг ўзи, тегаман, деди,

Қулоғини тишлаб қўйганман.

Дарсинггаям кирмайман энди,

Синфда ҳам қоламан.

Лекин ўша сариқ қизингни

Олиб олсам, ўзим биламан…

Қочиб кетдим, таёқдан қўрқиб,

Ёмон эди феълингиз, маллим.

Собир билан Адҳамни қандай

Урганингиз дунёга маълум.

Катта бўлдим.

Энди уришга

Кучингиз ҳам етмайди, бироқ:

Битта “оқ”ни газетга ўраб,

Ўзим келдим кечирим сўраб.