Читать книгу Sürgün - - Страница 17

Sən deyirdin hər şey yaxşı olacaq,

olmadı əfəndim, olmadı,

zənbilimiz ağzınacan dolacaq,

dolmadı əfəndim, dolmadı.

Sən deyirdin süpürək, təmizləyək,

eybimizi xurcun tapıb gizləyək,

haqq yerini bulmalıdı, gözləyək,

bulmadı əfəndim, bulmadı.

Sən sazımın əcdadına ud dedin,

qalxanıma, şeşpərə əmud dedin,

budaqdakı meyvəyə armud dedin,

almadı əfəndim, almadı.

Türkəm dedin, türkə salanlar vardı,

türkdən qisasını alanlar vardı,

qurdla qiyamətə qalanlar vardı,

qalmadı əfəndim, qalmadı.

Vaxt gələcək, gələcək dediklərin,

haqq nədirsə biləcək dediklərin,

özün öldün, öləcək dediklərin,

ölmədi əfəndim, ölmədi.

Vətən bənzər bir alagöz qadına,

oğul yetər hayına, imdadına,

vətən bizi tez unutdu, yadına,

salmadı əfəndim, salmadı…