Читать книгу Sürgün - - Страница 5

Deyərdim, gəl, ağ saçına gül düzüm,

qara-qara tellərini darayım,

aramızda qalan dağlar lal oldu,

əks eyləməz bir fəryadım, harayım.

Yadlar yedi çörəyimi, duzumu,

kor çobanam, otarmadım quzumu,

batmışammı, itmişəmmi, özümü,

hansı yerdə, hansı canda arayım?

O tay, bu tay, mən danışan dilindim,

bütöv yurdun, dam dolusu elindim,

orman-orman, tala-tala bölündüm,

neçə tikə, görən neçə parayım?

İnsan olan bu zillətə dözəmməz,

suç işlədən əməlindən bezəmməz,

bəyim şəhid, gəlinlərim bəzənməz,

viran qalmış imarətim, sarayım…