Читать книгу Organizacja ruchu kolejowego - Marianna Jacyna - Страница 14

Sieć TEN-T tworzona jest przez następujące elementy transportu kolejowego:

– linie kolejowe w systemie konwencjonalnym i dużych prędkości (nowo wybudowane, dedykowane, umożliwiające jazdę z V ≥ 250 km/h; zmodernizowane, konwencjonalne, umożliwiające jazdę z V ≥ 200 km/h; specjalnie zmodernizowane, z prędkością dostosowaną do warunków terenowych i uwarunkowań przestrzennych), z uwzględnieniem bocznic, tuneli i mostów,

– towarowe terminale multimodalne i intermodalne;

– multimodalne węzły transportowe,

– pozostałe miejsca, w których następuje połączenie z innymi rodzajami transportu,

– wyposażenie – systemy (m.in. zasilania trakcyjnego, infrastruktura pasażerska, infrastruktura towarowa) i urządzenia (m.in. urządzenia zmiany rozstawu osi, urządzenia sterowania ruchem kolejowym itp.),

– aplikacje telematyczne.

Kształt sieci kompleksowej na terenie Polski przedstawiono na rys. 3.3.

Rys. 3.3. Kształt sieci kompleksowej na terenie Polski

Źródło: http://ec.europa.eu/transport/infrastructure/tentec/tentec-portal/map/maps.html

Rozporządzenie [154] nakłada następujące wymogi dotyczące infrastruktury kolejowej:

– towarowe terminale multimodalne i intermodalne powinny zostać połączone z siecią drogową lub wodną śródlądową, a udostępniana w nich infrastruktura kolejowa powinna być dostępna dla wszystkich zainteresowanych podmiotów w sposób jednakowy,

– wyposażenie infrastruktury w system ERTMS (European Rail Traffic Management System – Europejski System Zarządzania Ruchem Kolejowym), z wyjątkiem sieci odizolowanych,

– zapewnienie interoperacyjności sieci kompleksowej m.in. poprzez zgodność z TSI,

– całkowita elektryfikacja linii oraz w miarę możliwości bocznic, z wyjątkiem sieci odizolowanych.

Priorytety w zakresie rozwoju infrastruktury kolejowej stanowiącej sieć TEN-T są następujące [154]:

– wdrażanie ERMTS,

– ujednolicenie szerokości torów do szerokości nominalnej 1435 mm,

– minimalizacja wpływu hałasu i wibracji na środowisko,

– wdrażanie wymogów dotyczących infrastruktury i zwiększanie interoperacyjności,

– podnoszenie poziomu bezpieczeństwa na przejazdach kolejowych,

– połączenie kolejowej infrastruktury transportowej z infrastrukturą portów śródlądowych.

Istotnym elementem sieci kompleksowej TEN-T są multimodalne węzły transportowe zlokalizowane w miastach i służące zarówno obsłudze pasażerów, jak i ładunków. Rozporządzenie [154] nakłada następujące wymagania w zakresie węzłów związanych z siecią kompleksową TEN-T:

– w zakresie przewozu osób i ładunków: utworzenie wzajemnych połączeń między infrastrukturą poszczególnych gałęzi transportu,

– w zakresie danego węzła miejskiego: utworzenie połączeń między poszczególnymi elementami punktowymi infrastruktury,

– utworzenie połączeń między infrastrukturą sieci kompleksowej a infrastrukturą pozostałą,

– opracowanie racjonalnej dystrybucji towarów w obszarach miejskich, łącznie z usytuowaniem centrów konsolidacji ładunków i ich powiązanie z dostawcami,

– zmniejszenie wpływu transportu na obszary miejskie,

– wspieranie efektywnych systemów logistyki miejskiej.

Jak już wspomniano w rozdz. 3.3.1, transeuropejska sieć transportowa tworzona jest także przez aplikacje telematyczne. Umożliwiają one skuteczne zarządzanie ruchem, wymianę informacji między poszczególnymi uczestnikami procesu ruchowego oraz połączenie sieci kompleksowej z siecią pozostałą. Dla kolei dedykowaną aplikacją telematyczną jest ERTMS.

Unia Europejska dużą wagę przykłada do wprowadzania w sieci kompleksowej innowacyjnych zmian i technologii, m.in. [154]:

– innowacyjnych technologii transportowych,

– stymulowania efektywności energetycznej,

– alternatywnych systemów napędu i odpowiedniej infrastruktury,

– bezpieczeństwa i zrównoważonego charakteru usług transportowych,

– sprzedaży biletów multimodalnych i skoordynowania rozkładów jazdy,

– informacji na temat wzajemnych połączeń, interoperacyjności i multimodalności,

– środków umożliwiających zmniejszenie kosztów zewnętrznych transportu,

– technologii ochrony i kompatybilnych standardów identyfikacji,

– odporności na zmiany klimatu,

– aplikacji telematycznych.

Ponadto bardzo istotnymi aspektami są:

– zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony infrastruktury w odniesieniu do przewozu osób i towarów,

– uwzględnienie zwiększenia odporności infrastruktury na zmianę klimatu i katastrofy ekologiczne,

– ochrona środowiska w transporcie kolejowym,

– umożliwienie łatwego przemieszczania się i dostępności dla wszystkich użytkowników, w szczególności dla osób starszych, osób o ograniczonej sprawności ruchowej i pasażerów z niepełnosprawnością.