Читать книгу Сайланма әсәрләр - Муса Джалиль - Страница 38

Карагайлы урман өстендә

Күксел болыт көтүе күренде.

Минем дустым самолётында

Шул болытка барып күмелде.

Көтәм әле, болыт акрынлап

Килеп җитәр минем турыма.

Мин сорармын дустым хакында,

Аның ничек очуы турында.

Битне сыйпап, салкын җил исте,

Якынлашты болыт, зурайды.

Миңа әйтер сүзе бар төсле,

Киерелә төшеп турайды.

Өлгермәдем аннан сорарга,

Кинәт шунда яшен яшьнәде,

Күк күкрәде,

          аннан вак кына

Җылы яңгыр ява башлады.

Рәхәт булып китте күңелгә,

Көлемсерәп күккә карадым.

Минем соравыма болытның

Шушы булды, ахры, җавабы.

Минем дус та шулай еракта

Яшен төсле яшьнәп узадыр.

Җылы яңгыр төсле карашын

Сөйгән дусларына сузадыр.

Минем дус та күкләр күкрәтеп

Күрсәтәдер илнең ныклыгын.

Җылы яңгыр төсле саклыйдыр

Илнең исәнлеген, туклыгын.