Читать книгу Сайланма әсәрләр - Муса Джалиль - Страница 41

Аккош төсле очып йөргәнеңне

Күргән идем кичә сәхнәдә.

Ни булды соң бүген аягыңа?

Ник аксыйсың, Зәйнәп, әйтсәнә?!

Зәңгәр күктә очкан күгәрченнең

Канатларын кемнәр каерган?

Күк күгәрчен төсле Зәйнәбемне

Сәхнәсеннән кемнәр аерган?!

Зәңгәр күлдә йөзгән аккошларның

Канатларын кемнәр канаткан?

Аккош төсле моңсу Зәйнәбемне

Кем яздырган шулай аяктан?!

Нинди яра, нинди газаплы чир,

Ямен алдың матур саулыкның?!

Беткәнмени аяк, нигә инде

Зәйнәп аягына каныктың?!

Бу аяклар зәңгәр яктылыкта

Дулкынланып биеп үтсәләр,

Ул тудырган чиксез матурлыктан

Йөрәкләрдә гөлләр үсәләр.

Бу аяклар көмеш алка ясап

Әйләнсәләр сәхнә түрендә,

Бөтен илне таңга калдырырлык

Илһам туа шагыйрь күңлендә.

Бу аяклар —

          серле матурлыкның,

Дәртле тойгыларның һәйкәле!!

Зәйнәп бәгърем, ничек булды соң бу?!

Ник аксадың болай, әйт әле!!

Кызганам шул сине,

                    синең өчен

Күңелем тулы яхшы теләккә.

Синең аяктагы яраларның

Әрнүләре минем йөрәктә.

Бу яралар тизрәк бетсен иде,

Элеккечә син шат, сөйкемле

Бассаң иде килеп минем алга,

Зифа буйлы тополь шикелле.

Керфек аша көлеп үтсә идең,

Тибрәндереп йөрәк хисләрен.

Күрсәк иде тагын киң сәхнәдә

Син матурның җилдәй искәнен.

Шул чагында мин дә шатлыгымнан

Ал битеңнән синең үбәрмен.

Син аңларсың, Зәйнәп, һәм бер юлга

Кичерерсең мине – юләрне.