Читать книгу Karnaval en lent - T.T. Cloete - Страница 11

God kon ons nie sonder ons vleis klaarmaak nie

op die tafel van Rembrandt se stramien lê ons

binneste na buite omgedop

prof. Tulp maak ’n gesofistikeerde gebaar

met die só menslike vyfvoudige duim en wysvinger

om die Vlees te prys en homself

Pieter Brueghel – die wysgeer van die kwas –

begin anders as Descartes en Kant heel vóór

by die leb

het ons vulgêre krop dan nie oortuigende

bewyskrag nie

ek éét

dáárom is ek

hy skilder sy walg van ons feeste

van ons tand en tong

van ons gulsigheid en vraatsug

straks om daarvan te genees

draagbare reuse-skinkborde is swaar belaai

met vleispasteie en reënboog-nageregte

in die eindelose onbesliste swaar

Geveg tussen Karnaval en Lent

kerk en kroeg

vismark en varkhok

soma en pleroma

Van Gogh se uitgehongerde gulsige

aartappeleters bestry die dood in die pot

die geneesmiddels teen ipekonders

in die ingewande van Molière laat hom sterf

in sy spel op die verhoog van die teater

die ingewikkelde chemie van ons binnegoed

bou broodfabrieke bou paleise vir Herodes

en Versailles vir Lodewyk XIV

op die agtergrond is krotte en tronke vir misdadigers

vel om vleeslose skelette van eenvoudige

opregte armes

qu’ils mangent de la brioche

laat hulle wat nie kos het nie dan maar koek eet

his subjects didn’t have enough rice to eat

why don’t they eat meat?

die leb en sy bry onderhou gimnasiums

en skoonheidsalonne

stig hele stede en verplig ons om van toeka af

die landbou te pleeg

dit laat mense swig onder die gewig van hulle vet

varkgriep ’n knap kranige virus

wat die oorlewingskuns volmaak beoefen

kan ’n volk uit sy Machu Picchu

dryf en ineen laat stort

in Carcasonne red ’n vet speenvark ’n hele volk

die groot Geveg tussen Karnaval en Lent

ken geen vredesverdrag of gewapende stilstand nie

my ontstoke dink is ’n langsoorlewende

kokkerot wat sedert genesis skarrel na kos